تکنیک‌های نقاشی

رنگ روغن

رنگ آمیزی روغن فرایند رنگ آمیزی با رنگدانه‌هایی است که با یک روغن روغن خشک‌کننده مانند روغن بذر کتان که به‌طور گسترده‌ای در اوایل اروپا مدرن مورد استفاده قرار می‌گرفت، گره خورده‌است. غالباً روغن را با رزینی مانند رزین کاج یا حتی کندر می‌جوشانند. این ماده «لاک» نامیده می‌شدند و برای بدن و براقیت آنها ارزشمند بودند. سرانجام با رواج گسترده مزایای آن، رنگ روغن به ماده اصلی استفاده شده برای خلق آثار هنری تبدیل شد. انتقال با نقاشی اوایل هلند در شمال اروپا آغاز شد و با اوج‌گیری روشهای نقاشی رنگ روغن در دوره رنسانس تقریباً به‌طور کامل جایگزین رنگهای مزاجی در اکثریت اروپا شد.

پاستل

پاستل یک محیط نقاشی به شکل چوب است که از رنگدانه‌های پودری خالص و چسب تشکیل شده‌است. رنگدانه‌های مورد استفاده در پاستل همانهایی هستند که برای تولید همه محیط‌های هنری رنگی از جمله رنگ روغن استفاده می‌شود. چسب دارای رنگ خنثی و اشباع کم است. اثر رنگی پاستیل بیش از هر فرایند به رنگدانه‌های خشک طبیعی نزدیکتر است. از آنجا که سطح یک نقاشی پاستلی شکننده است و به راحتی لکه دار می‌شود، حفظ آن نیاز به اقدامات محافظتی مانند قاب‌بندی زیر شیشه دارد. همچنین ممکن است با ماده ثابت کننده اسپری شود. با این وجود، وقتی با رنگدانه‌های دائمی ساخته می‌شود و از آنها به درستی مراقبت می‌شود، ممکن است نقاشی پاستلی قرن‌ها بدون تغییر باقی بماند. پاستل‌ها، همان‌طور که نقاشی‌های ساخته شده با یک محیط مایع، در برابر ترک خوردگی و تغییر رنگ که در اثر تغییر در رنگ، تیرگی یا ابعاد محیط خشک می‌شود، حساس نیستند.

رنگ اکریلیک

رنگ اکریلیک رنگی است که سریع خشک می‌شود و حاوی سوسپانسیون رنگدانه ای در امولسیون پلیمر اکریلیک است. رنگ‌های اکریلیک می‌توانند با آب رقیق شوند، اما در صورت خشک شدن در برابر آب مقاوم می‌شوند. بسته به میزان رقیق شدن رنگ (با آب) یا اصلاح آن با ژل‌های آکریلیک، محیط یا خمیرها، نقاشی اکریلیک تمام شده می‌تواند به یک آبرنگ یا نقاشی رنگ روغن شباهت داشته باشد، یا دارای ویژگی‌های منحصر به فرد خود باشد که با سایر رسانه‌ها قابل دستیابی نیست. اصلی‌ترین تفاوت عملی بین اکریلیک‌ها و رنگ‌های روغنی، زمان خشک شدن ذاتی است. روغن‌ها زمان بیشتری را برای ترکیب رنگ‌ها و اعمال لعاب حتی روی نقاشی‌های زیر فراهم می‌کنند. این جنبه خشک شدن آهسته روغن می‌تواند به عنوان یک مزیت برای برخی از تکنیک‌ها دیده شود، اما همچنین می‌تواند مانع توانایی کار سریع هنرمند شود.

آبرنگ

آبرنگ یک روش نقاشی است که در آن رنگ‌ها از رنگدانه‌های معلق در وسیله نقلیه محلول در آب ساخته می‌شوند. حمایت سنتی و معمول از نقاشی‌های آبرنگ، کاغذ است. سایر تکیه گاه‌ها شامل پاپیروس، کاغذ پوست، پلاستیک، مخمل یا چرم، پارچه، چوب و بوم است. در آسیای شرقی، نقاشی آبرنگ با جوهر را نقاشی با قلم مو یا نقاشی طوماری می‌نامند. در نقاشی چینی، کره ای و ژاپنی محیط غالب، غالباً در رنگهای سیاه یا قهوه ای تک رنگ است. هند، اتیوپی و سایر کشورها نیز دارای سنت‌های طولانی هستند. نقاشی روی انگشت با رنگ‌های آبرنگ از چین نشات گرفته‌است. مداد آبرنگ (مداد رنگی محلول در آب) ممکن است به صورت مرطوب یا خشک استفاده شود.

جوهر

نقاشی‌های جوهر با مایع انجام می‌شود که حاوی رنگدانه‌ها یا رنگ‌ها است و برای رنگ آمیزی یک سطح برای تولید تصویر، متن یا طرح استفاده می‌شود. از جوهر برای نقاشی با قلم، قلم مو یا قلم استفاده می‌شود. جوهر می‌تواند یک محیط پیچیده باشد که از حلال‌ها، رنگدانه‌ها، رنگ‌ها، رزین‌ها، روان‌کننده‌ها، مواد حل کننده، سورفاکتانت‌ها، ذرات معلق، فلورسیرها و سایر مواد تشکیل شده باشد. اجزای جوهر اهداف زیادی دارند. حامل جوهر، رنگ دهنده‌ها و سایر مواد افزودنی جریان و ضخامت جوهر و ظاهر آن را در هنگام خشک شدن کنترل می‌کنند.

نقاشی دیجیتال

نقاشی دیجیتال روشی برای ایجاد یک شی هنری (نقاشی) به صورت دیجیتالی یا تکنیکی برای ساختن هنر دیجیتال در رایانه است. به عنوان روشی برای ایجاد یک شی art هنری، از محیط نقاشی سنتی مانند رنگ اکریلیک، روغن، جوهر، آبرنگ و غیره استفاده می‌کند و رنگدانه را برای حامل‌های سنتی مانند پارچه بوم بافته شده، کاغذ، پلی استر و غیره با استفاده از نرم‌افزار رایانه ای که ربات‌های صنعتی یا ماشین‌های اداری (چاپگرها) را هدایت می‌کند به عنوان یک تکنیک، به یک برنامه نرم‌افزاری گرافیکی رایانه ای گفته می‌شود که از یک بوم مجازی و جعبه نقاشی مجازی از برس، رنگ و سایر وسایل استفاده می‌کند. جعبه مجازی حاوی ابزارهای بسیاری است که خارج از رایانه وجود ندارند و از یک اثر هنری که به روش سنتی ساخته شده، جلوه و احساس متفاوتی به یک اثر هنری دیجیتال می‌بخشد. علاوه بر این، نقاشی دیجیتال هنر «رایانه ای» نیست زیرا کامپیوتر با استفاده از برخی محاسبات ریاضی به‌طور خودکار روی صفحه تصویر ایجاد نمی‌کند. از طرف دیگر، هنرمند با استفاده از تکنیک نقاشی خود قطعه خاصی از کار را در رایانه خلق می‌کند.